رادار پهپاد به فناوری راداری اطلاق میشود که در وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین (UAV) یا پهپادها ادغام شده است. این سیستمها به پهپادها امکان میدهند با انتشار امواج رادیویی و تجزیه و تحلیل بازتابهای آنها، محیطها را شناسایی، نقشهبرداری و پیمایش کنند. برخلاف حسگرهای نوری (مانند دوربینها)، رادار در تاریکی، مه، باران، گرد و غبار و دود به طور موثر عمل میکند و این امر آن را برای ماموریتهای در هر شرایط آب و هوایی حیاتی میسازد.
ویژگیها و عملکردهای کلیدی:
قابلیتهای حسگری:
تشخیص موانع: شناسایی زمین، ساختمانها، خطوط برق و سایر هواپیماها.
نقشهبرداری از زمین: تولید نقشههای سه بعدی با وضوح بالا با استفاده از رادار روزنه مصنوعی (SAR).
اندازهگیری ارتفاع: ارتفاعسنجهای راداری پرواز دقیق در ارتفاع پایین را تضمین میکنند.
ردیابی حرکت: رادار داپلر اشیاء متحرک (مانند وسایل نقلیه، انسانها) را تشخیص میدهد.
رویکردهای فنی:
FMCW (موج پیوسته مدوله شده فرکانسی): رایج برای پهپادهای کوچک؛ سبک وزن، کم مصرف و دقیق برای بردهای کوتاه تا متوسط.
رادار پالسی: در UAVهای بزرگتر برای نظارت از راه دور (مانند شناسایی نظامی) استفاده میشود.
امواج میلیمتری (mmWave): تعادل بین وضوح و نفوذ (مانند باندهای 24 گیگاهرتز، 77 گیگاهرتز).